Van 20 naar 42 kilometer
Na de 20Km van Brussel was ik zeer tevreden. Ik had nooit gedacht dat het mogelijk was om dit te bereiken in een periode van 6 maanden. Ik ben hier vooral een woordje van dank verschuldigd aan Kristof, mijn loopbuddy die mij steeds wist te motiveren om mee te lopen. Na het herstellen van een achillespeesblessure wist hij me te vertellen dat hij ging trainen voor een marathon. 42.195 meter, dat spreekt tot de verbeelding... 6 maanden geleden zou ik al gepuft hebben bij de gedachte om deze afstand af te leggen met de fiets. Maar nee... het gaat hier over lopen!
"weet je wat, ik doe mee!"
Ik weet nog altijd niet wat er mij in de verleiding heeft gebracht om deze uitspraak te doen. Was het een verhoogd testosterongehalte (ten gevolge van de 20km. van Brussel), of misschien een naderende midlife crisis... ik weet het niet, maar één ding is zeker, belofte maakt schuld. 4 maanden om van 20 naar 42 kilometer te gaan. Het was een uitdaging. Tot nu toe heb ik het geluk gehad om vrij te blijven van blessures. Na een bezoek aan de huisarts, die een cardiogram en bloedonderzoek heeft uitgevoerd had ik ook zijn toestemming. Het was belangrijk om mijn harstlaglimiet te respecteren en eventuele problemen of klachten te melden.
Het trainingsplan bestond er voornamelijk in 3 tot 4 keer per week te gaan lopen waarvan één lange duurloop die telkens werd opgebouwd. 12 weken voor de marathon zijn we begonnen met een trainingsschema uit een loopboek over marathons. De duurlopen moesten vooral traag worden gelopen. De doelstelling was om de marathon uit te lopen rond een tijd van 4 uur. hiervoor moesten we gemiddeld 6.20/kilometer lopen tijdens de training. De langste afstand die we zouden lopen voor de marathon was 33 kilometer. Dit zouden we 2 keer doen.
Ondertussen bleven we af en toe wedstrijden meelopen om al eens wat sneller te kunnen lopen.
Op 27 augustus de ING halve marathon in Brussel (1:52:24).
Op 10 september In Flanders Field halve marathon (1:49:28).
Daarna nog duurlopen van 24, 26, 28 en 2 x 33km.
De kilometers kwamen erbij, de kilo's vlogen er af.
In de periode van 28 mei tot 30 september ben ik 10Kg. afgevallen, en dat zonder minder te gaan eten, integendeel. Ik heb geleerd dat voeding een zeer belangrijke factor is in deze sport. Het was heus geen overbodige luxe om de werking van mijn lichaam te leren begrijpen door het lezen van looplectuur. Het respecteren van de juiste voedingstoffen in de juiste verhouding verhoogt je slaagkanspercentage met bijna de helft. Na deze zeer intensieve training volgde een week totale rust.
De énige vraag die nog speelde: was ik er klaar voor?
"weet je wat, ik doe mee!"
Ik weet nog altijd niet wat er mij in de verleiding heeft gebracht om deze uitspraak te doen. Was het een verhoogd testosterongehalte (ten gevolge van de 20km. van Brussel), of misschien een naderende midlife crisis... ik weet het niet, maar één ding is zeker, belofte maakt schuld. 4 maanden om van 20 naar 42 kilometer te gaan. Het was een uitdaging. Tot nu toe heb ik het geluk gehad om vrij te blijven van blessures. Na een bezoek aan de huisarts, die een cardiogram en bloedonderzoek heeft uitgevoerd had ik ook zijn toestemming. Het was belangrijk om mijn harstlaglimiet te respecteren en eventuele problemen of klachten te melden.
Het trainingsplan bestond er voornamelijk in 3 tot 4 keer per week te gaan lopen waarvan één lange duurloop die telkens werd opgebouwd. 12 weken voor de marathon zijn we begonnen met een trainingsschema uit een loopboek over marathons. De duurlopen moesten vooral traag worden gelopen. De doelstelling was om de marathon uit te lopen rond een tijd van 4 uur. hiervoor moesten we gemiddeld 6.20/kilometer lopen tijdens de training. De langste afstand die we zouden lopen voor de marathon was 33 kilometer. Dit zouden we 2 keer doen.
Ondertussen bleven we af en toe wedstrijden meelopen om al eens wat sneller te kunnen lopen.
Op 27 augustus de ING halve marathon in Brussel (1:52:24).
Op 10 september In Flanders Field halve marathon (1:49:28).
Daarna nog duurlopen van 24, 26, 28 en 2 x 33km.
De kilometers kwamen erbij, de kilo's vlogen er af.
In de periode van 28 mei tot 30 september ben ik 10Kg. afgevallen, en dat zonder minder te gaan eten, integendeel. Ik heb geleerd dat voeding een zeer belangrijke factor is in deze sport. Het was heus geen overbodige luxe om de werking van mijn lichaam te leren begrijpen door het lezen van looplectuur. Het respecteren van de juiste voedingstoffen in de juiste verhouding verhoogt je slaagkanspercentage met bijna de helft. Na deze zeer intensieve training volgde een week totale rust.
De énige vraag die nog speelde: was ik er klaar voor?
posted by Werner at
2/06/2007
1 Comments:
Dag Werner,
Waaw wat een verhaal, he! Pasta als ontbijt: je moet er wat voor over hebben! En dan zo'n roteind lopen= je moet er toch goed gek voor zijn.
Ik ben sinds gisteren terug aan het voorbereiden om de ten miles van "t stad" te lopen! Het was de eerste keer na de griep dat ik liep en het viel gelukkig mee. Ik dacht dat ik meer moeite moest doen om terug in form te geraken.
Nog een lange weg te gaan!
Groetjes en tot één van de komende...
Annemie
By
Anoniem, at 8:32 a.m.
Een reactie posten
<< Home