20 Km door Brussel

22639 Met dit nummer ging ik gisteren van start op het grootste Belgische loopevenement "de 20 Km door Brussel". Ik had me ingeschreven in het team van mijn werk, en zij hadden mijn pre-registratienummer van vorig jaar niet doorgegeven. Een heel verschil dus met mijn startnummer (5025) dat ik vorig jaar heb kunnen bemachtigen dankzij runningcenter Brugge.

Met deze enorme massa voor ons zou het ongetwijfeld een trage start worden. De eerste kilometers was het meer joggen dan lopen... Ik had me voorgenomen geen halsbrekende toeren uit te halen om enkele minuten te winnen. Tot na de derde tunnel kwam er geen verbetering in de situatie. In de tunnels voorbijsteken was helemaal niet te doen. Dan maar de ambitie om 1h40 te lopen uit het hoofd gezet en belist wat van de sfeer te genieten. De 10km kom ik door met een tussentijd van 58:30.

Na 14 km. zat ik nog heel fris (hartslag was nog niet boven de 160 geweest) en kwam de wedstrijddrang weer een beetje naar boven. Vanaf dan hebben we niet meer onder de 12km/h gelopen. Ik ben nog nooit zo snel de gevreesde helling van de tervurenlaan opgelopen, vorig jaar was dit wel anders. Het was wel leuk maar het getuigde van een slechte dossering. Ik had nog veel te veel energie over op het einde.

Tenslotte moest ik nog vaststellen dat dit alles niet veel had uitgehaald aangezien er een wachtrij van wel zeker 100 meter lopers stond aan te schuiven om over de finishmatten te "wandelen"... Ik heb het niet exact getimed maar het was zeker 7 minuten aanschuiven. Een van de oorzaken van deze opstopping was ongetwijfeld het uitdelen van de medailles dat veel te dicht bij de aankomst gebeurde. Dit hadden ze toch makkelijk 300 meter verder op het esplanadeplein kunnen doen en verdeeld over enkele standjes...

Nee, van mij zal je dit jaar geen lofzang horen over de organisatie. Ik heb veel deelnemers zien slecht worden in die aanschuivende massa, na zo een prestatie heb je juist ruimte en zuurstof nodig. Er waren er zelfs die over de afsluiting wilden kruipen met als gevolg dat hun aankomsttijd niet zou worden geregistreerd. 28.000 deelnemers is gewoon te veel, tenzij ze volgend jaar de start opsplitsen in 2 groepen. vb. om 14h en om 15h. Het blijft tenlotte nog altijd een loop"wedstrijd", niet?

Misschien een tip voor wie volgend jaar nog meeloopt. Je kon je inschrijven om de SPA hazen te volgen, waardoor je ongeacht je startnummer meer naar voor mocht starten. Mijn loopmakker had zich ingeschreven voor een tijd van 1h40 en mocht starten in box 401-801 ondanks dat zijn nr 7084 was.

Met dank aan Maarten voor deze mooie foto.

Keignaertloop - Zandvoorde (9km)

Na een late griep, die ik in het begin van vorige week had opgelopen, heb ik vrijdag enkele uren voor de wedstrijd dan toch beslist om nog deel te nemen. Tenslotte is het nog maar één week voor de 20 van Bxl en moet ik zien dat ik m'n kilometers haal. Omdat ik deze week geen enkele keer gaan lopen ben, en vorige week ook al niet (met uitzondering van de St. Rembert Corrida vorig weekend) had ik voor deze wedstrijd geen tijdsambitie vooropgesteld. En het resultaat leert me dat ik dat meer zou moeten doen... De eerste 2 kilometer wel een beetje last van wat stijfheid maar dan liep het los. Wat een tegenslag dat ik bij het begin van de 2de ronde net voorbij de drankpost kwam als het water juist op was en ze de net bijgevulde flessen nog moesten openen en uitschenken. Het was de laatste ronde dus nog even op de tanden bijten.

Uiteindelijk over de eindstreep gekomen in 41:19.
Dit is 3,5 min. beter dan vorig jaar dus met 13,10 km/h een mooi PR op dit parcours. En nu hopen dat het zondag in Brussel ook zo zal vlotten...

Dwars door Brugge

Zondag 6 mei was weer een loopfeest! Vorig jaar was dit mijn eerste grote loopevenement waaraan ik deelnam. Ik keek er vooral naar uit de vele bloggers eens in levenden lijve te ontmoeten. Koen (SGEE) en Koen Vansteenkiste had ik al eerder ontmoet. Eerst mijn T-shirt gaan afhalen bij Julie, en dan nog snel even terug naar de wagen om onze rugzakken kwijt te raken. Spijtig genoeg heb ik de groepsfoto gemist :-(
Leve photoshop :-)


Aan de start was het niet zo moeilijk de webloglopers terug te vinden. Daar heb ik dan nog even kennis gemaakt met Coach Mario. Terwijl we nog gezellig aan het praten waren was er in de verte een geluid te horen dat moest doorgaan voor startschot. De massa kwam in beweging waaruit we konden afleiden dat de start was gegeven. Het duurde nog zeker meer dan 2 volle minuten alvorens we de startboog voorbij waren. Het zag ernaar uit dat het de eerste kilometer "bloklopen" zou worden. Gelukkig was er Mario die als een hazewind voor ons uitliep. De eerste kilometer ben ik dan in zijn spoor gebleven, waarvoor onze dank coach! De eerste 5 kilometer waren wel vermoeiend omdat het een afwisseling was van inhaalmaneouvers, korte sprintjes en bokkensprongen. Even heb ik zelfs mijn voet omgeslagen bij het opspringen van een voetpad, gelukkig was het niet erg. Na de eerste drankpost op 6 Km. zat het tempo er goed in. Ik voelde dat het goed zat, geen last van de benen meer en de hartslag bleef onder de 175 wat voor mij althans een goed teken is...

Na 10Km. nog een tandje bij gestoken nadat ik merkte dat mijn doelstelling in de buurt begon te komen. Voor de start had ik me voorgenomen ergens uit te komen tussen 1h10 en 1h15. De laatste kilometer heb ik wel wat last gekregen van steken en heb ik mijn loopmaat Kristof moeten lossen. Tenslotte ben ik samen met Koen VS over de eindmeet gelopen met een netto tijd van 1:07:52

Het was buiten alle verwachtingen, een mooi PR dus. Vorig jaar liep ik hier in Brugge 1:17:51. Ik had wel de indruk dat het parcours iets korter was dan vorig jaar.

Even later heb ik Hansy nog ontmoet en hebben we nog even nagepraat over deze prachtige wedstrijd. Volgende afspraak vrijdag a.s. in Torhout voor de Sint-Rembert Corrida.

10Km van Gistel

Na 2 wedstrijden met krampen ben ik van plan om eens een andere tactiek toe te passen. Omdat de krampen steeds in de eerste kilometers opkomen en ik er geen last van heb tijdens tragere duurlopen heb ik me voorgenomen om trager te starten. Op weg naar de inschrijving loop ik koen tegen het lijf die er ondertussen al 35Km heeft opzitten. Nog even gepolst naar zijn avontuur in Londen van vorige week en dan op naar de start. Onder een stralende zon vertrekken we voor 2 ronden van 5km door de Varsenaarse velden. Zoals ik me heb voorgenomen doe ik het rustig aan en ja hoor, de krampen blijven weg deze keer. Na 27 minuten zit de eerste ronde erop. Er was nog voldoende reserve over om wat meer gas te geven tijdens de 2de ronde. De laatste 600 meter was het even op de tanden bijten om dit tempo tot aan de finish vol te houden. Op 48:49 over de eindstreep gekomen zonder krampen. Zo zal ik het zondag in Brugge ook best aan boord leggen. Door wat trager te starten heb ik ook gemerkt dat ik naar het einde van de wedstrijd meer lopers heb ingehaald dan bij vorige wedstrijden waarbij ik meestal werd ingehaald... Beter voor de moraal dus.

Druk druk druk...

Vanavond heb ik mezelf de plicht opgelegd om mijn blog eens wat aandacht te geven. Ik weet het bogje... ik heb je wat verwaarloosd de laatste weken. Niet dat ik geen tijd heb om tot bij mijn computer te geraken. Nee hoor, in tegendeel zelfs... als zelfstandig web developer (in bijberoep) verslijten mijn toetsenbord en muis al bijna even snel als een paar loopschoenen ;-)

Over lopen gesproken (of beter, geschreven...), er is de laatste weken weer wat afgelopen. Het ging niet altijd even vlot. De trainingen opgebouwd naar ongeveer 40 kilometer per week met als doelstelling een PR te lopen in Brussel en me daarna weer stilaan voor te bereiden op een marathon. De welke weet ik nog niet... Nacht van Vlaanderen zal ik niet kunnen meedoen want die avond staat er een feestje op de planning. Misschien de Guldensporen marathon, in Flandersfield, Brussel of Eindhoven. Er is nog keuze genoeg. Aangezien de ganse blogfamilie vertegenwoordigd zal zijn in Eindhoven staat die al zeker op mijn verlanglijstje. Maar dan moet ik eerst van die vervelende krampen zien verlost te geraken.

De 2 laatste wedstrijden (Hazegras en Sint-Jansloop) wou het niet zo vlotten. Telkens na ongeveer 3km. bijna moeten stoppen om de kramp in mijn rechterkuit er uit te strechen. Eigenaardig genoeg heb ik daar geen last van tijdens trage duurlopen, enkel op wedstrijden.